教室里的一头牦牛

ང་ཚོ་བྱ་རྒོད་ཅིག་ཡིན་འོས། ང་ཚོ་ཐག་རིང་ལ་འཕུར་འོས། ང་ཚོས་ལོ་མང་པོའི་སྔོན་གྱི་མི་རབས་ཤིག་གི་ལས་དབང་དྲན་པར་འགྱུར། ང་ཚོས་ནང་སེམས་ཀྱི་རྒྱུད་སྐུད་སླར་ཡང་བདུངས་ཐུབ་པར་འགྱུར། ཕ་ཡུལ་དང་རྒྱང་རིང་གི་བར་དུ། ང་ཚོར་སྨྲ་མི་ཤེས་པའི་སྐྱོ་སྣང་གིས་ཁེངས། ཅིས་ཀྱང་སྡོད་མི་ཚུགས་པའི་སེམས་པ་འདི་ལ། གངས་རིའི་ཕང་བ་ནས་ཐོན་པའི་གླུ་སྐད་ཅིག་གིས་བྱབས་ཁྲུས་མཛད། ནམ་ཞིག་འབྲུག་མོ་ཐར་དང་ལྷན་ཅིག་འཛོམས་ན། ངས་གློག་བརྙན་འདི་ཆེས་ཐོག་མར་མོ་ལ་ལེགས་སྐྱེས་ཤིག་གི་ཚབ་ཏུ་དབུལ་སྙིང་འདོད། ངས་སྐྱོ་སྣང་གིས་ཁེངས་བའི་སེམས་ཁམས་ཤིག་བདམས། མི་ཚེ་ནི་བཀོད་སྒྲིག་ཚགས་སུ་ཆུད་པའི་ལས་དོན་ཞིག་ཡིན་མི་འོས། སྐྱོ་སྣང་གིས་ཁེངས་བའི་སེམས་ཁམས་ཤིག་འདེམས་དོན། ཅི་ཞིག་གིས་ཡིན་ནམ། ང་རང་ཆུང་དུས་ཀྱི་རྨི་ལམ་གྱིས་ཡང་ཡང་གཉིད་ལས་བསླངས་པ་མིན་ནམ། ཟི་ལིང་གི་ཁང་མིག་ཐབས་ཆག་ཅིག་ནས། ཕྱི་རོལ་གྱི་བར་སྣང་ལ་ལྟ་བཞིན་ངས་དེ་ལྟར་བསམ་བློ་བཏང་། འབྲུག་མོ་ཐར། དེ་དུས་ཁྱོད་རང་ག་པར་ཡོད་དམ། 2022/04/01 ཉིན།

不丹电影，是不是有点出其不意啊！

最近痴迷上不丹电影，公认是1999年的《高山山的世界杯》为不丹第一部电影。听到了不免惊叹和不解：怎么可能一个国家到千禧年才开始有第一部电影呢！难以想象。

对啊，难以想象。在强势文化语境里生活的我们会不自觉认为电影是一个国家文化工业的标配。但是请问，全世界近200个国家&民族，而在电影语境里有存在感的又有几个呢？

电影，作为文化辐射力的载体之一，想必只有在经济基础搭建完备的前提下才能实现，然而不丹电影总像个例外，嗯，或者说出其不意，但令人惊喜。随后，我们初步了解一下不丹的电影历史，似乎也不难找到答案。

目前，不丹的电影人群体似乎已形成以钦哲·诺布为核心，例如此篇的导演就是钦哲·诺布作品《嘿玛嘿玛》的制片人。不难想象，本身其电影圈就小，钦哲·诺布的副导演、执行导演在未来都有可能独立出品作品。

而钦哲·诺布是谁呢？--全称“宗萨蒋扬钦哲仁波切”，其是不丹的藏传佛教萨迦派的喇嘛，第三世钦哲传承的主要持有人。他集上师和电影导演双重身份，也就是说不丹的电影工业是从这个国家的高级知识分子、贵族等这群精英群体开始的，所以作品不多，但精品率高、极引人注目。所以回到最初的问题，似乎可以看到这样的脉络：虽然在全球工业化进程中，不丹落后了（经济塌陷），但因其深厚的文化资源、以及知识精英群体投身电影工业，所以不丹电影虽然年轻却也在亚洲电影圈频放溢彩。

不丹那么幸福，你为什么还要出走？

回到本片子，就故事情节而言，不少朋友也说了“并不惊喜之处”，我大致也同意。

但最后乌金依然离开村庄前往澳洲追梦，我认为是不落俗套的。不仅如此，我还认为这一步尤其精巧。但愿我不是过度解读。

看过片子的朋友都能感受到，鲁纳纳村庄所有美好的一切，本足以留住任何人。但乌金执意离开，离开在不丹被称之为为国家效力的教师岗位，前往地球另一边澳洲，去做流浪歌手（其外婆的说法）。临行前，老村长含泪道“都说我们是世界上最幸福的国家，可为什么我们受过高等教育、能担起国家未来的年轻人总要到外面去寻找幸福呢？”。

就是看到这里，我的心脏就开始炸开了。

世人都知道不丹政府发明了“国民幸福指数”，不丹也因此被称为世界上最幸福的国家（之一）。但你仔细想想，工业化（是工业化，并没有说世俗化）是全球发展趋势，不丹在这里显然地缺位了。所谓“国民幸福指数”不过是政府用来麻醉人民、美化自己国家工业化落后的借口罢了。正如有人调侃道“不丹国王也知道“国民幸福指数”很蠢，但是总比被印度吞并要好啊”。（这里还涉及到小国在大国博弈之间，夹缝生存的无奈和悲哀。众所周知不丹一直是被印度“控制和指导”的，和我国接壤但不建交。这一块历史zz问题，这里咱们不说了）。

回到电影再看，不丹不渴望工业化吗？难道他们不知道”国民幸福指数“ 只是愚蠢的心理按摩吗？廷布的年轻人也向往澳大利亚！如雪山般纯净的心灵和笑容也拦不住不丹青年想要出走的心！老村长道“都说我们是世界上最幸福的国家，可为什么我们受过高等教育、能担起国家未来的年轻人总要到外面去寻找幸福呢？“国王知道答案，印度知道答案，本片的导演也知道答案。

所以，鲁纳纳的村庄再美再好，人民教师再受尊敬，青年乌金还是要去澳大利亚！做流浪歌手也要去。

任你再宣扬“国民幸福指数”，我还是想探一探工业化潮流的温度啊。

这里，我看到了启蒙教育最美的样子

再回到片子内容本身，通片用不少篇幅描述在乌金在村庄教学的经历。

我自己也有在藏区短暂教学的经历，结合经历更加觉得片子里的乡村教育，或者说启蒙教育（因大多数是小学低年级学生）非常恰当、克制、合适宜。

启蒙教育是什么呢？ 教学生做好人？激励学生成功？为国家培养人才打基础？我觉得都不算完整。在高原闭塞的环境里、在孩子懵懂单纯的年纪里，道理说理大可不必教。而在于：

1. 首先，教孩子爱护自己。如教他们讲卫生，乌金教孩子们刷牙；

2.教孩子们爱护除自己以外的生灵，如人、动物、花村树木等；乌金带他们做游戏、接触自然；

3.帮助孩子们打开审美大门、初建艺术感知力。感受美，能抵御人生的苦难。乌金带他们唱歌、跳舞、画画、看风景；

4.看向外部，看向未来，激起好奇心。保持对世界的好奇，一生都会过得有意思，乌金老师丛首都给孩子寄来的篮球、吉他、知识贴纸，已经打开了一个个求知的窗口，鲁纳纳村的孩子们已经开始看到了未来。

最后，让人落泪的是...

乌金在澳洲酒吧唱着歌，这是山下世界的歌，却并没有人认真听。

乌金唱起曾经在不丹庄村学过的歌曲，他眼角有泪珠。

所以，你们觉得乌金在澳洲，他过的好吗？

正如，加入工业化浪潮之后，不丹还会”幸福“吗？

这，可能是所有不丹人的纠结。

94届奥斯卡最佳外语片入围电影，不丹的“教室里的一头牦牛”。说的是很简单的城市里的年轻人去被逼支边，然后被当地淳朴的民风所影响的故事。如果中国人拍这个题材片子，一定是不给你逼出泪来、就给你揍出泪花来、那不就是恶心出泪来，请各位中国导演好好学学吧。你以为被发配过去的是个怀揣爱国志愿的有志青年，实际上他是想离开国家去澳大利亚流浪；你以为山路很难走，村民狡猾的老骗他很快就到了，村长也会骗他不让他回去，实际上村长真的不强留他（你看到那么可爱的班长小姑娘你会想走？）；你以为故事情节里面得有老师病了，村民施展爱心大法让男主感动的鼻涕直流，实际上让男主感动的只是因为鲁纳纳有一首好听的歌和歌后面动人的故事；你以为情节里得有爱情，实际上这里讲的只有对大自然和生物的信仰；你以为电影主题是说山里好山里妙山里一切好，实际上通过电影里小孩子英语水平的提高程度在告诉你国际化是多么的重要；你以为… 待你自己去发掘。本届奥斯卡不像以往看面子入围，貌似有很多佳作真的被选中了，其中这部因为神秘和我之向往的不丹让我挑了先看了，非常没有失望。个人觉得比那个日本的什么“驾驶我的车”好多了，无论从摄影、表演、积极人生态度的展现、幽默感、等等，均属佳片，推荐。

སྔོན་ཆད་མཁྱེད་བརྩེའི་གློག་བརྙན་ཆང་ཧུབ་གང་གི་ཆོ་འཕྲུལ་ཞེས་པ་དེའི་གཏམ་རྒྱུད་དེ་ལས་ཀྱང་འབྲུག་པའི་ལས་བྱེད་ཕོ་གསར་ཞིག་ཕྱི་རྒྱལ་ལ་འགྲོ་གྲབ་བྱེད་སྐབས། ལམ་རོགས་བུ་མོ་ཞིག་ལ་སེམས་ཆགས་ནས་མ་སོང་པའི་གཏམ་རྒྱུད་བརྗོད་ཡོད་པ་དང་ཆ་འདྲ་བར། མཁྱེན་བརྩེ་དང་གློག་བརྙན་མཉམ་ཕབ་བྱེད་མྱོང་བའི་འཁྲབ་ཁྲིད་པ་འདི་ཡིས་ཀྱང་གཞོན་ནུ་དགེ་རྒན་ཞིག་ཕྱི་རྒྱལ་ལ་འགྲོ་གྲབ་བྱེད་སྐབས་མཐའ་མཚམས་འབྲོག་སྒང་ལ་ཆད་པའི་ཚུལ་ཏུ་མངགས་པའི་གཏམ་རྒྱུད་བརྗོད་འདུག་ཡོད། གློག་བརྙན་འདི་གཉིས་བར་ལ་ལོ་བཅུ་ཁ་བཅོ་ལྔ་ཙམ་གྱི་དུས་ཚོད་ཀྱི་བར་སྟོང་ཡོད་ནའང་། འབྲུག་ཡུལ་གྱི་སྤྱི་ཚོགས་གནད་དོན་ལ་རྒྱུན་མཐུད་ཀྱི་རང་བཞིན་ཞིག་ལྡན་ཡོད་པ་ཟུར་ནས་མཐོང་ཐུབ་པར་མ་ཟད། གློག་བརྙན་དེ་འདུལ་བྱེད་དང་ཐབས་ཤེས་ཤིག་གི་ངོས་ནས་མཁྱེན་བརྩེ་དང་རྡོ་རྗེ་གཉིས་ཀྱིས་གང་ལྟར་བཀོལ་སྤྱོད་བྱེད་བཞིན་ཡོད་པ་དེའང་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་འདུག་བསམ། །གློག་བརྙན་ཐབས་ཚུལ་དུ་མཐོང་བ་འདི་བོད་བརྒྱུད་ནང་ཆོས་ཀྱི་ཁྱད་ཆོས་ཤིག་ཏུ་སྙམ་ཆོག་ལ། འཆམ་དང་ལྷ་མོ། མཐའ་ན་དེང་རབས་ཀྱི་གླུ་དབྱངས་སོགས་ཀྱིས་མཚོན་པའི་སྒྱུ་རྩལ་རྣམ་པ་སྣ་ཚོགས་ཤིག་ནང་ཆོས་ཀྱི་མི་སེམས་འདུལ་བྱེད་དུ་བཀོལ་ཡོད་པ་རེད་དེ། དེ་ང་ཚོས་སྒྱུ་རྩལ་ལྟ་བ་དང་སྲོལ་རྒྱུན་ཞིག་གི་མཐོ་ས་ནས་ངོས་འཛིན་བྱེད་ཆོག་པ་རེད། །གློག་བརྙན་འདིའི་ཡོན་ཏན་ཆེས་ཆེ་བ་ནི་དེ་འདྲའི་ལྟ་བ་ཞིག་ལེགས་ཕུད་བྱེད་ཐུབ་ཡོད་མེད་ཀྱི་སྒང་ནས་དཔྱད་ཐུབ་སྟེ། ང་རང་གིས་ཚད་གཞི་དེ་ལྟ་བུ་ཞིག་གི་ངོས་ནས་བཤད་ན་གློག་བརྙན་འདི་ལེགས་སུ་གྲུབ་པ་ཞིག་རེད་འདོད། །

དེ་ཡང་། སེམས་འདུལ་བའི་འདུལ་ལུགས་ལ་ནི་སེམས་འགུལ་བར་བྱེད་པ་དེ་ལས་མ་འདས། ཡིད་འཕྲོག་པར་བྱེད་པ་དེ་ལས་མ་འདས། །གློག་བརྙན་འདིའི་ངོ་སྤྲོད་དང་སྔོན་བརྡ་མཐོང་སྐབས། ང་རང་ལ་གློག་བརྙན་ཆ་ཚང་ལྟ་དགོས་མིན་གྱི་དོགས་པ་ཞིག་སྐྱེས་སུ་བཅུག་བྱུང་། ངས་བསམ་ན། ཁ་བྱང་དང་ངོ་སྤྲོད་བལྟས་པ་ཙམ་གྱིས་གློག་བརྙན་འདིའི་འགྲོ་ལུགས་ཙ་ལམ་ཞིག་མི་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སེམས་སུ་གསལ་ངེས་རེད་བསམ། གློག་བརྙན་ཆ་ཚང་ལྟས་རྗེས་ཀྱང་དེ་རེད། གཏམ་རྒྱུད་དེ་ཆེ་ཕྱོགས་ནས་ལྟས་ན་ཤིན་ཏུ་བསྐྱར་བཟློས་སུ་སོང་པའི་འཕེལ་ལམ་ཞིག་གི་ངོས་ནས་འགྲོ་བཞིན་ཡོད་པ་དེ་རེད། ས་ཁུག་ལུང་ཁུག་ཞིག རེ་བ་ལས་འགལ་བའི་གཞོན་སྐྱེས་ཤིག དེ་ནས་སེམས་ཀྱི་ལོག་ཕེབས་ལྟ་བུ་ཞིག ཆེ་ས་འདི་དགེ་རྒན་དང་འབྲེལ་བའི་གློག་བརྙན་མང་པོའི་ནང་བྱུང་ཚར་ཡོད་པ་དང་། འདིར་ཤིན་ཏུ་གསར་གཏོད་མེད་པའི་ངོས་ནས་སླར་ཡང་བེད་སྤྱོད་བྱས་ཡོད་པ་མ་རེད། །

འོན་ཀྱང་། གློག་བརྙན་འདི་ཡི་མི་འདྲ་ས་ནི། འདིའི་ཞིབ་ཕྲའི་གནས་སོ་སོ་ན་སེམས་འགུལ་ཐེབ་བྱེད་མང་པོ་ཞིག་སྦས་ཡོད་པ་དེ་རེད། དཔེར་ན་དོན་བྱ་གཙོ་བོའི་གྲོགས་པོའི་བརྩེ་སེམས། སློབ་མ་སོ་སོའི་སྣང་བརྙན་དང་སྐད་ཆ། མཐའ་ན་འཛུམ་མདངས་དང་འགྲོ་སྟངས། དོན་བྱ་གཙོ་བོ་དང་གླུ་མཆོད་ཕུལ་མཁན་གྱི་བུ་མོ་གཉིས་ཀྱི་འབྲེལ་བ། ཡུལ་དཔོན་གྱི་མི་ཚེའི་གཏམ་རྒྱུད། གླུ་ཡི་འགྲེལ་བཤད། གཡག་གི་འགྲེལ་བཤད་ལ་སོགས་པ་ལ་སེམས་འགུལ་བྱེད་པའི་ནུས་ཤུགས་ཆེན་པོ་ཡོད་འདུག་ལ། ཁྱད་པར་ཏུ་ང་ཚོ་བོད་མི་མང་པོས་གློག་བརྙན་ནང་གི་སྤྱི་ཚོགས་རྒྱབ་ལྗོངས་དེ་འདྲ་མྱོང་ནས་ལོ་བཅུ་ཁ་ཉི་ཤུ་ཡིན་པ་དང་། རིག་གནས་ཀྱི་ཆ་ནས་མི་སྣ་དང་དོན་བྱུང་གི་ཚོར་བའི་སྐུལ་སློང་ལ་སྙིང་ཁ་གླན་ཐུབ་པ་ཡིན་དུས། ལྷག་པར་སེམས་འགུལ་ཐེབ་རྒྱུ་རེད། །

ང་རང་ལོ་བཅུ་ལ་སློབ་ཆུང་དགེ་རྒན་བྱེད་མྱོང་ཡོད་པས། གློག་བརྙན་འདིའི་ནང་གི་སློབ་མ་དང་ཡུལ་མིའི་ཁྱད་གཤིས་མངོན་སྟངས་ལ་ཤིན་ཏུ་ཡིད་ཚིམས་སོང་པ་ཡིན། བོད་ནང་གི་སློབ་གསོའི་སྐོར་གྱི་གློག་བརྙན་ཁ་ཤས་ནང་འདི་འདྲ་ཞིག་བྱུང་ཐུབ་མི་འདུག ཕལ་ཆེར་ཁོ་ཚོས་རྒྱལ་ལྗོངས་དེ་བཅོས་ཆེ་སོང་པས་ཡིན་པ་འདྲ། །དེ་བཞིན་ཀྲང་དབྱི་མོང་གི་ གཅིག་ཀྱང་ལྷག་ཏུ་བཅུག་མི་ཉན་ ཟེར་བའི་གློག་བརྙན་གྱིས་མཚོན་པའི་གློག་བརྙན་ནང་། མིའི་ལྷད་མེད་ཀྱི་བརྩེ་སེམས་དེ་ཨུ་ཚུགས་ཤིག་དང་། མཐའ་ན་གླེན་ཚུགས་ཤིག་ཏུ་སྟོན་བཞིན་ཡོད་པས། དེ་ལ་རང་གི་རིག་གནས་ལས་བྱུང་བའི་ཚོར་བ་དེ་འདྲ་ཞིག་རྦད་ནས་བྱུང་ཡོད་མི་འདུག འདི་དེ་རིང་གློག་བརྙན་འདི་ལྟས་རྗེས། ད་གཟོད་ང་ཡིས་གསལ་བ་ཡིན། ད་གཟོད་ང་ཡིས་ ཨོ་་་་་་ དྲན་པ་ཡིན། །

ཆང་ཧུབ་ནང་གི་དོན་བྱ་དང་པོ་དེ་མཐར་ཕྱི་རྒྱལ་ལ་མ་སོང་པ་རེད། ཡིན་ནའང་གློག་བརྙན་འདིའི་ནང་གི་གཞོན་ནུ་དེ་ཕྱི་རྒྱལ་ལ་སོང་ཡོད་པ་རེད། །འདི་ཕྱོགས་གཅིག་ནས་འཁྲབ་ཁྲིད་པ་སོགས་རང་ཉིད་ཕྱི་རྒྱལ་ལ་ཐོན་ཚར་བ་ཁ་ཤས་ཡིན་པས་ དེ་ལྟར་མ་བརྗོད་ཐུ་མེད་ཆགས་པ་ ལྟ་བུ་ཡིན་ན་ཐང་། འོན་ཀྱང་། རྒྱུ་མཚན་གང་འདྲ་ཞིག་གི་ངོས་ནས་ཡིན་རུང་། མཇུག་རྫོགས་ཚུལ་དེ་ཤིན་ཏུ་ཡག་སྣང་ཤར་སོང་། ག་རེད་ཟེར་ན། བཟོ་རིག་སྤྱི་ཚོགས་ཀྱི་བསླུ་བྲིད་དེ་འབྲུག་བོད་གང་ལ་མཚོན་ནའང་ནུས་ཤུགས་ཆེན་པོ་ཡོད་པ་ཞིག་རེད། དེ་ནི་སྤྱི་ཚོགས་གནས་སྟངས་གཉིས་ལ་ཡག་བཙོག་གི་ཁྱད་པར་ཕྱེས་སོང་ཡོད་པས་མ་ཡིན་པར། གཙོ་རྒྱུགས་ཡིན་མིན་གྱི་ཁྱད་པར་ཕྱེས་སོང་པས་རེད། །གློག་བརྙན་ནང་གི་ཡུལ་དཔོན་གྱིས་ ་་ང་ཚོའི་འབྲུག་རྒྱལ་ཁབ་འདི་བདེ་སྐྱིད་དཔལ་འཛོམས་ཀྱི་རྒྱལ་ཁབ་ཅིག་ཡིན་ཞེས་ཟེར་ནའང་། ཡོན་ཏན་དང་ཤེས་རིག་ཐོབ་ཟིན་པའི་གཞོན་ནུ་ཐམས་ཅད་ཕྱི་རྒྱལ་དུ་བདེ་སྐྱིད་འཚོལ་དུ་འགྲོ་དགོས་པ་ཅི་ཡིན་ནམ་་ ཞེས་བཤད་སོང་། གློག་བརྙན་རང་གི་བསྟན་དོན་ཡིན་ན། རྒན་པོ་དེས་མུ་མཐུད་དུ། ་་ཁྱོད་ཚོ་ཚང་མ་སོང་པ་ཡིན་ན། ང་ཚོ་འབྲུག་གི་མ་འོངས་དེ་གང་ལ་རེ་ལྟོས་བྱེད་དགོས་པ་ཡིན་་ ཞེས་བཤད་ཡོད་པ་ལྟར། གཞོན་ནུ་ཚོར་མ་འགྲོ་ཟེར་བཞིན་ཡོད་པ་རེད། །འོན་ཀྱང་། ང་རང་གིས་གློག་བརྙན་འདིའི་བསམ་བློའི་ནང་སྙིང་འདི་ཙམ་ལ་བཞག་ན་ཤིན་ཏུ་གུ་དོག་སོང་པ་རེད་འདོད། དེ་ལས་ལྡོག་པར། ང་ཚོས་ནང་སྙིང་དེ་ལས་རིན་ཐང་ཆེ་བ་ཞིག་མཐའ་མཇུག་གི་མཚམས་ནས་དོན་བྱ་དང་པོས་ཕྱི་རྒྱལ་གྱི་ཨར་ཁང་ནང་ནས་ གཡག་གི་སྐོར་གྱི་གླུ་དེ་འཐེན་པའི་འཁྲབ་ཚན་ནས་སྦྱོང་ལེན་བྱེད་ཆོག་ཏེ། དེ་ནི། སྤྱི་ཚོགས་ཤིག་རྒྱབ་ཏུ་སྐྱུར་ཏེ་འགྲོ་བའི་སྐབས་སུ། གློག་བརྙན་ནང་ས་ཁམས་ཀྱི་ངོས་ནས་སྐྱུར་བ་རེད། བོད་མི་མང་པོ་ལ་མཚོན་ན་དུས་ཚོད་ཀྱི་ངོས་ནས་སྐྱུར་ཡོད་པ་རེད། ང་ཚོས་ཕྱིར་མིག་ལྟ་དོན་ཡོད་དམ་མེད། ཕྱིར་མིག་ལྟ་བའི་འོས་ཐང་ཡོད་དམ་མེད་སོགས་བསམ་གཞིགས་བྱེད་རྒྱུ་དེ་རེད་ལ། །དེ་ཡང་མཐར་གཏུགས་ན། མི་རིགས་གཞན་གྱིས་གློག་བརྙན་འདི་ལྟ་བ་དང་མི་འདྲ་བར། ང་ཚོར་བཤད་ན་སེམས་ཀྱི་སྐྱོ་བ་སྲབ་མོ་ཞིག་དང་དེ་ཡིས་གཡོ་འགུལ་བྱས་པའི་ཚོར་བ་ཞིག་ཡིན་རྒྱུ་རེད་བསམ། །

ཤར་བྲིས། རྗེས་མ་བཅོས་རྒྱུ་ཡིན

经典叙事的奇景窥淫套用——心怀梦想的主人公被迫远走鲁娜娜，被淳朴民风所“感化”，而使命般完成教授课程，完成了自我的心灵涤荡后迷失于梦想之乡，揭示一个所谓永恒母题“传统与新生”的选择。

但之所以说是所谓的“感化”，是因为影片主创团队对支援教育的浅尝辄止。首先，剧作层面上的空洞，不断以足以让身处影片叙境之外的剧作者、主人公、城市观众，在一个个反复确证刻板印象的情节设置中，得以确证自己对“偏远地区”的想象。其次，导演层面的懒惰，几无创新的视听语言在缺失形式美感的镜头中，不断以一个“外来者”的主人公，聆听着“当地人”旅游式的风俗介绍，纯粹以被动的姿态，居高临下地审视一切，哪怕是在最为令人期待的，主人公如何教育这群如此温顺亲切的孩童时，创作者也用造黑板、做家访等等并无建树的方式，继续着他们的观淫。

相比较之下，同样是教育题材的《孩子王》，早已在1987年完成了对相关命题的直面。但与其不同的是，陈凯歌及其主创团队是切身经历过浩劫之中的上山下乡，在面对父权的坍塌后重新以全新的姿态审视着“教育”这一主题，因而更为深刻也更为写实，而非《教室里的一头牦牛》刻板地、几无创新地、无说服力地呼吁现代关注的回归。

身为教师必定会思考的问题：教育的意义是什么？有人说过是“一棵树摇动另一棵树”、是“点燃焰火”、是“阶级固化的工具”…在《鲁娜娜》里我听到了最为触动的一句：教师是可以触碰到未来的人。偏远闭塞如鲁娜娜，海拔4000米人口只有56人的小村庄里，一位老师的到来仿佛神迹显世，因为村民期望着他能够把九个孩子带入未来。高原似乎都有种神秘的力量，在离天空最近的大地上人的心灵也愈发纯净。那里的人敬畏着一切，天空、大地、雪山、牦牛、以及远来的教师。心灵的互通永远是双向的。无论他是否还会再回到鲁娜娜，在澳洲酒吧里唱起牦牛之歌时，我知道乌金已经被鲁娜娜改变了。